Auschwitz Aufnahmen Anlässlich des 70. Jahrestages der Befreiung ca. 15 Ausgaben der in 2003 publizierten Arbeit sind in Russisch, Polnisch und Französisch verfügbar. Signatur, Box mit Stempel u. Signatur, 175,-€ s. a. The Photobook Vol. II, Martin Parr/Gerry Badger, Seite 244/245 Material Auschwitz-Birkenau Photoband Auszug (PDF, ~450Kb) Deutsch English Français Polskie Русский перевод »Prolog« Gerhard Schoenberner Deutsch English Français Polskie Русский перевод »Epilog« Stefan Skowron Deutsch English Français Polskie Русский перевод »Intentions« Marceline Loridan-Ivens Deutsch English Français Polskie Русский перевод Texte zum Film Treatment Synopsis   »Polana pośród brzeziny« Objaśnienia Marceliny Loridan-Ivens do swojego filmu fabularnego Ten film opowiada o tym, jak była więźniarka Miriam, francuska Żydówka polskiego pochodzenia, wraca do Brzezinki pięćdziesiąt lat po swoim wyzwoleniu z obozu. To ja jestem tą ocalałą z obozu zagłady, ja Marcelina Rozenberg, aresztowana 1943 w Marsylii, a później uwięziona w Drancy, potem przewieziona pociągiem nr 71 do Auschwitz-Birkenau i w końcu wyzwolona w Theresienstadt. Z 76.500 ludzi deportowanych z Drancy - wśród nich 11.000 dzieci - tylko 2.500 wróciło. Ile ich może jeszcze żyć? Primo Levi napisał swoją pierwszą książkę „Czy to jest człowiek?” jeszcze w roku swego powrotu do Włoch. Ja potrzebowałam 40 lat zanim byłam w stanie zacząć pracę nad expose do scenariusza tego filmu - i nie było to dla mnie łatwe. Przy tym nie chodziło mi o to, aby na nowo ożywić przeszłość (któż to może?), ale moim celem było raczej nadanie wspomnieniom i pamięci tamtych czasów takiego znaczenia, jakie im się należą. Dlaczego dopiero teraz? Powód, dla którego tak długo czekałam z moim wkładem do pamięci o Shoah tworzonej przez wspomnienia ocalonych, jest prosty: wcześniej nie byłam w stanie. Jak wielu innych ocalonych miałam wrażenie, że moje świadectwo mogłoby niewiele przekazać z tego, co się naprawdę wydarzyło i że lepiej byłoby zachować milczenie. Dziś wiem, że jako artystka mam obowiązek wyrazić siebie - nawet jeżeli boję się klęski - i podnieść głos wspólnie z tymi, którzy mają odwagę mówić, zanim obozy zagłady po śmierci ostatnich ocalonych staną się ostatecznie historią albo całkiem popadną w niepamięć. Dlaczego film fabularny? Po trzydziestu latach ścisłej współpracy z Jorisem Ivensem moim językiem, moim środkiem wyrazu stało się kino. Z Jorisem przemierzyliśmy gatunek filmu dokumentalnego na wszystkie możliwe strony. W naszym ostatnim filmie pod tytułem „Une histoire de vent” [„Opowiadanie o wietrze”] zburzyliśmy ostatecznie całkiem granice między dokumentem a fikcją, między rzeczywistością a fantazją. „Relacje” o starym filmowcu, który usiłuje zrobić coś niemożliwego - sfilmować wiatr - zamieni się w opowiadanie, w którym życie i historiografia stapiają się w jedną uniwersalną i kosmiczną maksymę. W filmie „Polana pośród brzeziny” niezbędne było dla mnie rozbicie mojej postaci: z jednej strony filmowiec, który opisuje swój wewnętrzny rozwój, a z drugiej aktorka, która mnie uosabia i w moim imieniu mówi. Ta dwudzielność jest możliwa jedynie w obrębie fikcji. Postać miała wyrazić myśli i uczucia, które wywołały we mnie ruiny Birkenau podczas mojego pierwszego powrotu do tego miejsca. W tym filmie występują trzy główne postacie: ocalała Miriam, w poszukiwaniu nieznośnego i niewysłowionego wspomnienia; Oskar, młody niemiecki fotograf, który bezkompromisowo i szczerze dąży do swojego celu tropienia wspomnień; i Birkenau ze swoim ogrodzeniem z drutu kolczastego i barakami, swoimi strażnicami i drzewami - brzozami - które wyrastają między obciążonymi wspomnieniami ruinami komór gazowych i krematoriów. Pierwsze dwie postacie badają tą trzecią. Może właściwie w tym filmie chodzi o konfrontację dwóch sposobów patrzenia czy punktów widzenia na pełnym napięcia tle przeszłości, teraźniejszości i przyszłości - ze wszystkimi nie do przeskoczenia różnicami, ale i z tą całą zawartą w tym spotkaniu, cichą i bezgraniczną nadzieją.< Wkrótce już nikt nie będzie mógł widzieć Birkenau czy ruin innych obozów zagłady II wojny światowej oczyma Miriam. Jakie treści odnajdą w ich widoku przyszłe pokolenia? Marceline Loridan-Ivens     aktuelles  andreas magdanz  arbeiten  neue projekte  magbooks  presse  lehre  kontakt  impressum   english